Duizend rode poortjes

25 september 2018

Het is inmiddels dinsdagavond en dat betekent dat we meer dan twee weken in Japan zitten. En na zo'n tijd begint het allemaal best een beetje normaal te worden en te wennen. We zijn niet meer verbaasd bij elke tempel om de hoek, wennen aan de vele mensen en redden ons prima in het Japans. Nee we kunnen het niet spreken of lezen, maar we komen een heel eind in de winkels en restaurants. Desondanks is elke dag nog steeds genieten en beseffen we ons maar al te goed waar we ons bevinden. We herinneren elkaar er dan ook elke dag aan dat we in Japan zijn en dat we op huwelijksreis zijn. We zijn in Japan als man en vrouw!
De afgelopen dagen hebben we veel gezien en gelopen maar ook lekker rustig aan gedaan.
Zo zijn we naar de nishiki markt geweest. Een overdekte markt met alleen maar eten! Het is een genot voor het oog maar het ruikt ook nog eens lekker. Het is onzettend druk, dat wel maar dat mag de pret niet drukken. Van zoetigheid, noten, inktvis op een stokje en gefrituurde ehm.. alles? Bijna alles kun je kopen. Het meest vreemde wat we zagen? Gefrituurde mus op een stokje...
We zijn ook naar het keizerlijk paleis geweest. Dit ligt in een gigantische park en je ziet eigenlijk alleen maar muren. Hierachter liggen dan het paleis en bijvoorbeeld tuinen. Het is best indrukwekkend door het formaat.
Op zondag hebben we een lange dag gemaakt door naar Fushimi-Inari Taisha te gaan en het bamboebos.
Fushimi-Inari Taisha is heel bekend en kennen de meeste van de duizenden rode poortjes die er staan.
We besloten om heel vroeg te gaan maar zelfs om 8.00 uur is het al druk.
Fushimi-Inari Taisha is een van de belangrijkste schrijnen van het land. De tempel werd al in de 8ste eeuw opgedragen aan de Shinto-god van de rijst: Inari Okami. Wat je vooral veel ziet zijn beelden van vossen. De vos wordt gezien als de boodschapper van Inari Okami en de sleutel geeft toegang tot de rijstschuur. Het complex bestaat uit vijf schrijnen die door middel van een pad van duizenden rode torii poorten met elkaar zijn verbonden. Dit was waanzinnig mooi en weer heel indrukwekkend!
Hierna zijn we doorgelopen naar het bamboebos van Arashiyama. Samen met de rode poortjes stond dit hoog op ons lijstje in Kyoto. Helaas was het wat minder indrukwekkend dan we gehoopt hadden. Er was momenteel ook veel gekapt en omgewaaid (en weer geplant etc. om het bos mooi en goed te houden) en dus was het wat minder mooi dan op de foto's die we gezien hebben. Toch was het een mooie wandeling.
Natuurlijk waren we enthousiast geworden (we hadden inmiddels al ontzettend veel gelopen, maar je wil toch door en meer zien) en dus besloten we ook nog even een klim te maken om apen te zien.
Hoewel er apen in het wild zijn hier, hebben we ze nog niet gezien. Misschien maar beter ook, want apen zijn eigenlijk helemaal geen leuke beesten. Boven op een berg (een 'klim' van 20 minuten) was er een mogelijkheid om apen te zien. Daar leefde zo'n 140 apen, welke allemaal een eigen naam hebben gekregen. Het is wederom toeristisch en de apen zijn gewend aan de mensen. Goed, we begonnen onze klim naar boven waar je af en toe kon uitrusten op een bankje waar een grote ventilator stond met verkoelde mist (heerlijk die Japanners) Diezelfde verkoelde mist hebben ze trouwens ook bij de bushokjes ;-)
Onderweg krijg je ook allemaal bordjes. Hierop staat bijvoorbeeld dat je geen plasticzakjes los bij je mag dragen, niet mag hurken bij apen en ze niet recht maar aankijken.
Eenmaal boven zagen we inderdaad een heleboel apen! En natuurlijk mensen. De apen lopen tussen iedereen door, zitten op het dak en worden gevoerd terwijl de mensen in een kooi zitten en de apen buiten. Een beetje een omgekeerde dierentuin dus. En natuurlijk hebben wij ook aapjes gevoerd.
Uiteindelijk waren we kapot en waren we meer dan 15.000 stappen verder. We zijn lekker terug naar het hotel gegaan.
Dan hebben we nog een paar keer heeeeeerlijk gegeten. Waaronder shabu shabu. Dat was verrukkelijk. Het is echt een soort van fondue, maar dan met heel dun gesneden vlees en veel groenten. Je krijgt en verschillende sausjes bij (soya en sesam) en een schaaltje met een rauw ei. Je vlees mag je dan (gaar) in het ei dippen als saus. Het is smullen!
Morgen (woensdag) gaan we terug richting Tokyo waar we de laatste dagen van onze vakantie gaan doorbrengen. En heel misschien.. gaan we nog naar Disneyland Tokyo!

5 Reacties

  1. Gabriella:
    25 september 2018
    Haaaj Mary en Sumurai!
    Ik krijg trek van al jullie verhalen (het is nu 17:00u en ik zit op kantoor) :P

    Klinkt allemaal echt als een hele mooie en bijzondere reis. Voor morgen een goede vlucht en geniet nog volop van jullie laatste vakantiedagen!

    xxx gaab
  2. Marijke:
    25 september 2018
    Lieverds, WAT een prachtige verhalen.....als ik het lees is het alsof er zelf bij ben. Nog even genieten.......XXX
  3. Lenneke Buijs:
    25 september 2018
    Wat veel indrukken doen jullie op. Geweldig. Leuke verhalen.
  4. San:
    26 september 2018
    Ik geloof dat ik na het lezen van al jullie blogs, ook naar Japan wil!👍🏻
  5. Stiefie:
    27 september 2018
    Wat heerlijk om dit allemaal te lezen!
    Stiefie liep een beetje achter met lezen want er moesten nog veel aardappels worden geschild in Keppel. Hij overweegt ook eens met stokjes te eten.

    Genieten daaaag xxx